Mevrouw Mary Merle-Brautigam uit Kantershof belt de redactie. ‘Ik vind het zo jammer dat er niet meer aandacht is voor de Bijlmer van vroeger’, zegt ze. ‘Wilt u eens langskomen, dan kan ik erover vertellen.’ Natuurlijk! En zo zit ik op een ochtend met stortregen en onweer op de bank van Mary Merle (91), met koffie en een gevulde koek. Ondanks haar hoge leeftijd is ze nog heel kras, en houdt ze haar prachtige tuin met uitzicht op de Bijlmerweide zelf bij. Haar huis ziet er modern en gezellig uit.
Af en toe verontschuldigt ze zich als de ‘laatjes’ uit haar geheugen niet meteen open willen of als ze ‘rommelig praat.’ Het liefst heeft ze het over de fijne begintijd van haar leven in de Bijlmer. ‘Ik woonde in West, maar een goede vriendin ging hier wonen en was enthousiast. Toen ben ik met mijn drie kinderen naar een flat in Koningshoef (nu afgebroken) verhuisd. ‘We keken uit op voetbalvelden.’ Later hoorde ze van iemand dat de inschrijving geopend was voor huurwoningen in Kantershof. En daar had ze wel oren naar: een huis met een tuintje! ‘We waren zo blij toen dat we hier in 1974 konden gaan wonen’, zegt ze, ‘we waren pioniers en idealistisch.’
Mary is duidelijk een bezige en ondernemende vrouw. Zo kraakte ze samen met haar moeder in 1976 een leegstaande fietsenstalling in de Amsterdamse Poort om er de club Soboveer in te vestigen. Soboveer? Ja: Societeit Boven de Veertig…, al lijkt het erop dat velen de grens van 60 al hadden gepasseerd. De club organiseerde van alles, van klaverjasavonden tot lezingen. Later verhuisde Soboveer naar de K-buurt bij de Bonte Kraai.
Ook in Kantershof zelf, in het buurthuis, was Mary actief. Ze kwam er graag want er werd van alles georganiseerd: drukbezette nieuwjaarsrecepties, avonden met de dansmariekes en carnaval. Diverse groepen waren actief zoals de handwerkclub en een peuterspeelzaal. Een tijd stond ze er ook achter de bar. In buurthuis Bonte Kraai ging ze op yoga, en later haalde ze een diploma om zelf -in Kantershof- les te gaan geven.’Het was een leuke tijd’, herinnert ze zich, ‘al werd er wel geroddeld en zijn er ook huwelijken verbroken en tot stand gekomen.’ De saamhorigheid was echter groot: iedereen was nieuw en woonde er met veel plezier.
‘Er kwamen altijd veel vrienden hier over de vloer’, weet Mary Merle. Maar omdat ze al op leeftijd is, heeft ze inmiddels ook aardig wat uitvaarten meegemaakt. Ook de man met wie ze twintig jaar een lat-relatie had, is overleden. Gelukkig woont haar dochter vlakbij en heeft ze twee kleinkinderen. Met gevaar voor eigen leven is ze op een stoel gaan staan om ordners met oude knipsels uit de kast te halen. Want wie wat bewaart, die heeft wat.
