De methodiek van dit project is ‘’breed luisteren’’ en ‘’diep luisteren’’
We worden vaak gevraagd maar hoe bereik je dan die ‘’unusual suspects, die nooit op komen dagen?
Laten we beginnen dat de basis premise een foute is:
alleen al het idee dat je ze probeert ‘’te bereiken.’’ Wat vaak gebeurt is dat er een vraag wordt gesteld door de overheid, een een zaaltje geregeld om het antwoord te ontvangen. Wie dan op komt dagen is een zelfselecterend publiek van wie het zich kan permitteren te participeren of goed weet hoe dat moet.
Dan wordt getracht’’zo breed mogelijk’’ nog wat andere mensen naar dat zaaltje te trekken, te duwen of hoe dan ook.
Dat is energie stoppen in de verkeerde methode.
De insteek is niet hoe probeer je ze te bereiken of betrekken, maar Hoe geef je ze een stem en vooral , hoe ga je hun stem horen, uit het brede pallet van de buurt.
Breed luisteren
Breed luisteren begint met de realisatie grote diversiteit is aan mensen en diversiteit kennen welke groepen zijn er ongeveer in welke verhoudingen en met welke levenswijze en levensstijlen? Het gaat er niet om hoeveel mensen er komt opdagen als we maar een open proces geven waar iedereen kan aanhaken EN actief dat we zorgen dat alle soorten mensen gehoord worden, zodat anderen zich in die mensen en hun zorgen kunnen herkennen.
Hoe? Door naar ze toe te gaan in hun habitat, op hun gelegenheden figuren kunnen hier in een belangrijke rol spelen. We gaan in ieder geval naar de mensen toe, waar bevinden ze zich, naar de netwerk ontsluiters en de sleutelfiguren en hou in het oog de groepen die wellicht het minst hun mond weten te roeren,zoals de senioren, en zorg dat we daar extra aandacht aan besteden.
Diep luisteren
De wensen zijn de mensen zijn 1 ding, maar men kan niet altijd verwoorden wat men zoekt. Je moet goed de behoeften erachter begrijpen, en verbeeldingskracht durven toepassen om oplossingen te genereren die echt aan de behoeften van de mensen voldoen