Vandaag, zondag 16 februari, trad in het Henriette Roland Holsthuis op: Abke Bruins. Zij is werkzaam bij de stichting Diva Dichtbij, -zingen van mens tot mens- die opgericht werd in 2007 door theatermaakster en zangeres Pieternel van Amelsvoort. Het begon eigenlijk rond 2000 toen zij in Frankrijk zong voor zeer ernstig zieken en zij ontdekte wat muziek deed met deze mensen en hoe deze mensen haar diep ontroerden. Inmiddels wordt er jaarlijks opgetreden voor ongeveer 18.000 mensen (zieken, ouderen, mantelzorgers, vrijwilligers, zorgmedewerkers). Zijn er veertien diva’s in dienst en drie divo’s.
Diva’s en divo’s zijn geen mensen die zich gedragen als een diva, of divo en daarbij ook nog eens menen bepaalde voorrechten te hebben. Dat zijn nu kapsoneslijers. Divus betekent mannelijke godheid en daar lieten de dames het niet bij zitten en zo ontstond de naam diva. In Italië ontstond het woord divo voor beroemde tenoren.
Abke Bruins kan, wat mij betreft, de naam diba dragen. Niet alleen vanwege haar fantastische stem, mooie kleding en niet te vergeten de prachtige schoenen die zij droeg, maar vooral ook hoe zij echt contact legde met mensen, Haar oogcontact maakte mensen echt blij en zeker ook voor deze senioren kon deze middag niet stuk.
Aan het slot merkte je aan de reacties dat een echte diva opgetreden had en wat te denken van onze vrijwilligers: zijn dat geen echte diva’s en divo’s? Ik dacht van wel. En wat mij diep ontroerde was toen divo Nico, diva Abke een presentje overhandigde. Helaas miste ik wel een aria van heb ik jou daar, een mens moet toch wat te zeuren hebben.
