Op zaterdag 29 februari en zondag 8 maart 2020 van 15:00 – 17:00 uur organiseert het Bijlmer Museum een rondleiding door de historische laagbouw van de Bijlmer ofwel de buurtjes Kantershof en Kelbergen. Na de rondleiding kan er in het Bijlmer museum gegeten worden, vanaf 18 uur is er een Indonesische maaltijd. Rondleiding kost 10€ p.p,, eten 12.50€. Vertrek bij Grubbehoeve 38. Opgeven via bijlmerm@xs4all.nl
De Bijlmer hoogbouw kwam bij wijze van spreken zo de fabriek uitrollen. Systeembouw noemden ze het, geliefd bij rijk en gemeente, want de woningnood was hoog en systeembouw snel en goedkoop. 10% van de oude Bijlmer was vergeven aan laagbouw: Kelbergen, Kantershof, evenzo een produkt van voor-fabricage. En daarnaast had je nog Geerdinkhof en in het middenhoog een drietal seniorencomplexen..
Zaterdag 29 februari en zondag 8 maart organiseren we een rondleiding door Kantershof en Kelbergen, respectievelijk zo’n zes- en vierhonderd woningen groot, met een platte doos van een laag voor ouderen, en gezinshuizen van twee en drie lagen. In de grootste woning liggen keuken en woonkamer op de tweede etage, zodat je een beter zicht op buiten hebt. Ze doet denken aan de woning die Le Corbusier in 1925 voor Bordeaux-Pessac bedacht.
Kelbergen en Kantershof zijn in architectuur en stedebouw nagenoeg identiek. Hun ontwerper was Jan Sterenberg, later ook nog professor in zijn vak en genoemd als mede uitvinder van het woonerf. De woningen liggen op een verhoogd erf, tevens een wandel- en fietsgebied rond een lager gelegen parkeerterrein met een dak boven het eigenlijke parkeerdeel.
De woningen zelf hebben de allersimpelste vorm met een gevel die zo’n 80 cm naar binnen is getrokken t.o.v. het betonnen raster, waarin ze is ‘opgehangen’. En na al die jaren oogt dat minimalisme nog altijd als zeer verfrissend. Het kleinere en eerst gebouwde Kelbergen ligt er evenwel veel beter bij. Er is mooier en veel meer groen. De indertijd verplichte collectieve ruimte – een grote platte doos – steekt ook mooi in het brede water dat het buurtje van de Gaasperdammerweg scheidt.
Op oude foto’s zie je aandoenlijke tuintjes, gescheiden door een lage haag. Die tijd is echter al lang voorbij. De rooilijnen liggen nu ver voorbij wat ooit was toegestaan en de lieve hagen zijn muren geworden van hou de vijand buiten. De open toegang naar een al dan niet betegeld hofje met een opberghok en de voordeur is vervangen door een alles afsluitende buitendeur, veelal zelf getimmerd. Gelukkig zijn de betonnen luifels gebleven die in bepaalde ‘straatjes’ een hoek tot schuil- en samenkomst-plek veranderen. Soms is evenwel ook deze hoeksteen van ‘alle mensen zijn broeders’ tot onderdeel van een privaat schuiladres vertimmerd.
